йоҥылыш

йоҥылыш
1. сущ. ошибка, неточность. Йоҥылышыш пураш впасть в ошибку; орфографический йоҥылыш орфографическая ошибка.
□ Йоҥылышеш тунемына. Калык мут. На ошибках учимся. Олег, мыйын шонымаште, шке йоҥылышыжым шотыш налеш. В. Исенеков. По-моему, Олег учтёт свои ошибки. Ср. титак.
2. прил. ошибочный, неправильный, неточный. Йоҥылыш корно неправильная дорога; йоҥылыш ошкыл ошибочный шаг.
□ Следствий йоҥылыш корно дене каен гын, ме тудым тӧрлышаш улына. С. Музуров. Если следствие шло по неправильному пути, то мы должны исправить его.
3. нар. ошибочно, неправильно, неточно. Йоҥылыш вашешташ неправильно ответить; йоҥылыш возаш неправильно писать; йоҥылыш мураш неправильно петь.
□ – Пагалымем, тый йоҥылыш шонет, – коклаш пурен умылтарыш Зорин. Н. Лекайн. – Уважаемый, ты неправильно думаешь, – вмешиваясь в разговор, объяснил Зорин. Йолташ-влак, Стапаным йӧршеш йоҥылыш вурседа. Г. Ефруш. Товарищи, вы Стапана ругаете совсем неправильно.
◊ Йоҥылыш тошкалаш оступиться; сделать какую-н. ошибку в жизни. Вот лач тыгай жапыште айдеме йоҥылыш тошкал кертеш. А. Бик. Вот именно в такой момент человек может оступиться. Йоҥылыш корныш шогалаш стать, встать на неправильный путь. Тыйын йоҥылыш корныш шогалмаштет мыят титакан улам. «Ончыко». В том, что ты встал на неправильный путь, и я виноват.

Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "йоҥылыш" в других словарях:

  • қылыш — зат. Жүзін жұқарта жонып, ортасын дөңестеу етіп келтіріп, өрмек арқауын тығыздай түсуге қолданылатын, ұзындығы 12 15 см, жетесі қалыңдау, жалпақша ағаш құрал. зат. Шауып түсуге ыңғайлап, болаттан істелген өткір жүзді, ұзындау келген, тұтқалы имек …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қылыш — (Шашка) суық қарудың бір түрі. Ұзын, аздап иілген, бір жағы өткір жүзді, сабы мен қынабы болады. Қылыш, негізінен, атты әскер қаруы болған. Алғаш VIII ғасырда қыпшақтар пайдаланып, Х ғасырда Батыс Еуропаға тараған …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • қылыш балық — Төменгі жақ сүйегі үстіңгісінен асыңқырап біткен, дене тұрқы ұзын, тұқы тұқымдасына жататын балық …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • алмас қылыш — (көне.) болаттың ең асылынан соғылған қылыш. Бұрынғы қазақ батырлары асынған бес қарудың бірі. Қылыш түрлеріне: бір жүзді және екі жүзді, тура және иілген түрлері жатады. А.қ тың өткір болу себебі суару тәсілінде және болатты салқын соғуында… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • асфаһани қылыш — Исфаһан қаласында жасалған қылыш …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • сыдырма қылыш — Қ орда., Қарм.) алмас, өткір қылыш. Ертеде с ы д ы р м а қ ыл ы ш болған, бұ күнде о жоқ Қ орда., Қарм.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сырым қылыш — Қ орда., Қарм.) алмас, өткір қылыш …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қайқы қылыш — қылыштың бір түрі; Шығыс елдеріндегі соғыс қаруы. Имектеу жүзі болаттан жасалған өткір қару, қолды қорғайтын қақпа темірі бар. Қ.қ. қазақ жеріне кең тараған. XVIII ғасырдан Батыс Еуропа және орыс әскерлері Қ.қ пен қаруланды. Қазіргі кезде… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • сыйырма қылыш — (Қ орда: Қарм., Арал, Жал.) семсер. Ертеде батырлар өз дұшпанын с ы й ы р м а қ ы л ы ш п е н ұрған Қ орда., Арал) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қарақылыш — зат. зоол. Алған құсының басын жерге қиып түсіретін, сұңқар тектес алғыр құс. Олар – бүркіт, тұйғын, қаршыға, сұңқар, лашын, ителгі, қ а р а қ ы л ы ш, бидайық, қырғи, тұрымтай, жағалтай секілді алғыр құстар (Ж.Бабалықов, Қырандар, 5). Ауыз және… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қайқы — бас қылыш. Басы қайқиып келген имек қылыш. Қылыштың басының пішініне байланысты «қ а й қ ы б а с қ ы л ы ш», «имек бас қылыш», «жатаған қылыш» деген түрлері бар (Ата салты., 52) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»